ΚΑΤΑΜΗΝΙΑ ΗΜΙΚΡΑΝΙΑ
Η καταμήνια ημικρανία είναι μια μορφή ημικρανίας που περιορίζεται στον εμμηνορροϊκό κύκλο (περίοδο). Προκαλείται από την πτώση των επιπέδων
οιστραδιόλης και εμφανίζεται με κρίσεις ημικρανίας που συμβαίνουν κατά
τις ημέρες της εμμήνου ρύσεως ή τις προηγούμενες ημέρες. Πολλές γυναίκες
ανησυχούν για αυτούς τους δυνατούς πονοκεφάλους που συχνά δεν τους
επιτρέπουν καν να σηκωθούν από το κρεβάτι και οι οποίοι αποκρίνονται
ελάχιστα σε θεραπείες κρίσης. Ευτυχώς, υπάρχουν προληπτικές θεραπείες.
Αυτής της μορφής οι ημικρανίες, σχετίζονται με τον γυναικείο ορμονικό κύκλο και ενεργοποιούνται συνήθως στο διάστημα μεταξύ δύο ημερών πριν και τρεις ημέρες μετά την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως.
Είναι τυπικές ημικρανίες που παίρνουν τη μορφή των κρίσεων, συνήθως χωρίς τα νευρολογικά συμπτώματα, όπως διαταραχές στην όραση ή την ομιλία - αλλά είναι συχνά πιο σοβαρές από εκείνες που συμβαίνουν σε άλλες χρονικές περιόδους.
Πολλές φορές ανταποκρίνονται λιγότερο στη θεραπεία και ως εκ τούτου η πάσχουσα υποφέρει πολύ περισσότερο.
Η Διεθνής Εταιρεία Κεφαλαλγίας αναγνωρίζει δύο τύπους εμμηνορρυσιακών ημικρανιών:
Οι πονοκέφαλοι οφείλονται σε φλεγμονή των μηνιγγιών και διαστολή των εγκεφαλικών αγγείων που προκαλούνται από ερεθίσματα νεύρων. Η έρευνα έχει καταδείξει την ενεργοποίηση των νεύρων του τριδύμου, τα οποία τροφοδοτούν τις μήνιγγες και τα αγγεία του κρανίου. Υπάρχει επίσης μη φυσιολογική ενεργοποίηση στην περιοχή του υποθαλάμου.
Οι παράγοντες που πυροδοτούν τις κρίσεις είναι γνωστοί. Ανάλογα με το άτομο, μπορεί να είναι για παράδειγμα άγχος και συναισθήματα, έλλειψη ή υπερβολικός ύπνος, τρόφιμα ή καιρικές συνθήκες, έκθεση σε θόρυβο ή φώτα που αναβοσβήνουν.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μιας γυναίκας, οι ορμονικές διακυμάνσεις ρυθμίζουν την εμφάνιση της ημικρανίας και την πορεία της νόσου. Ανάμεσα σε αυτούς που υποφέρουν από την καταμήνια ημικρανία, ένα μεγάλο ποσοστό εμφανίζει ξαφνική πτώση των ενδογενών επιπέδων οιστραδιόλης, η οποία φτάνει στο ελάχιστο επίπεδο της συνήθως την 1η ημέρα της εμμήνου ρύσεως, αλλά μερικές φορές έως και 5 ημέρες πριν, και είναι ένα ισχυρό έναυσμα. Ο ρόλος της προγεστερόνης, μιας άλλης γυναικείας ορμόνης που φθάνει στο χαμηλότερο της επίπεδο στην αρχή της εμμήνου ρύσεως, παραμένει σε έρευνα.
Η σημασία της ορμονικής κατάστασης αποτυπώνεται στα στοιχεία που δείχνουν μια γυναίκα με εμφάνιση αυτής της μορφής της ημικρανίας: 1 στις 3 γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, πάσχει από καταμήνια ημικρανία.
Σύμφωνα με μελέτες, 20-60% των πασχόντων από ημικρανία έχουν κρίσεις κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Καθαρή καταμήνια ημικρανία είναι όμως αρκετά σπάνια: συλλογική έρευνα των INSERM από το 1998, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο το 5-25% των ασθενών με ημικρανία υποφέρουν κυρίως ή αποκλειστικά από καταμήνια ημικρανία.
Τα συμπτώματα της καταμήνιας ημικρανίας δεν διαφέρουν από εκείνα της κλασικής ημικρανίας χωρίς αύρα: κύματα πόνου στη μια πλευρά του κεφαλιού, που επιδεινώνονται από τη σωματική άσκηση, η οποία μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και έμετο και υπερευαισθησία στο φως και το θόρυβο.
Θεραπεία:
Αντιμετώπιση της κρίσης
Ακολουθείται το κλασικό πρωτόκολλο αντιμετώπισης μιας κρίσης χωρίς αύρα και πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν. Τα αναλγητικά τύπου παρακεταμόλης δεν είναι αποτελεσματικά και θα πρέπει να προτιμάται ο συνδυασμός ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (NSAID) και ενός φαρμάκου κατά της ημικρανίας της τάξης των τριπτανών, που επηρεάζει άμεσα τη διαστολή των αγγείων.
Η επιλογή των χαπιών, η δοσολογία και ο τρόπος χορήγησης (ταυτόχρονη ή διαδοχική χρήση ή ένεση στην περίπτωση της ναυτίας και του εμέτου) πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την απόκριση που παρατηρήθηκε στη θεραπεία.
Αγχολυτικά ή αντιεμετικά μπορούν να προστεθούν εάν είναι απαραίτητο.
Δυστυχώς, η καταμήνια ημικρανία είναι συχνά ανθεκτική σε αυτές τις θεραπείες.
Προφυλακτική θεραπεία
Προορίζεται για να μειώσει τη συχνότητα των κρίσεων και την άμβλυνση των συμπτωμάτων, που βασίζεται σε μια μη ειδική προληπτική θεραπεία με NSAIDs όπως ναπροξένη 500 mg χορηγούμενη δύο φορές ημερησίως και ειδική προληπτική θεραπεία έχει ως στόχο να αποτρέψει την απότομη πτώση των οιστρογόνων.
Στην πράξη, συνήθως είναι μια κρέμα ή ένα έμπλαστρο που απελευθερώνει οιστρογόνα, εφαρμόζεται δύο ημέρες πριν από την περίοδο και για επτά ημέρες.
Αυτή η θεραπεία είναι επίσης πιθανή επιλογή όταν εμφανίζονται επιθέσεις ημικρανίας σε γυναίκες με οιστροπροστατευτική αντισύλληψη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος του χαπιού ή των εναλλακτικών του. Στη συνέχεια, είναι επίσης
δυνατόν να επιλέξετε ένα από του στόματος αντισυλληπτικό.
Φυσική θεραπεία
Σε περίπτωση αποτυχίας ή ανεπαρκούς ανεκτικότητας σε θεραπείες φαρμάκων, μπορούν να δοκιμαστούν φυσικές θεραπείες.
Χαλάρωση, ή συμπεριφορικές και γνωστικές θεραπείες για τη διαχείριση του άγχους έχουν δείξει κάποια αποτελεσματικότητα όταν μια ημικρανία προκαλείται από το άγχος, και μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της, αν αυξήθηκε από το στρες.
Σύμφωνα με τις επαγγελματικές συστάσεις για τη διαχείριση της ημικρανίας που αναπτύχθηκαν μετά από αίτημα της Γαλλικής Εταιρείας Ημικρανίας και Κεφαλαλγίας το 2013, ο βελονισμός δεν έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του.
Η naturopath προσφέρει διαφορετικές θεραπείες κατά της ημικρανίας όπως βάλσαμο, συνιστάται για προληπτικές ιδιότητες ή αιθέριο έλαιο μέντας (1 σταγόνα για μασάζ σε μια κρίση ή αρωματοθεραπεία). Συζητήστε με το γιατρό σας.
Εκτός από τις προφυλακτικές θεραπείες που αναφέρονται παραπάνω, καλό είναι να εντοπίστε όλους τους παράγοντες που αυξάνουν την ένταση των κρίσεων (φαγητό, τον ύπνο και τον τρόπο ζωής, το άγχος, τις περιβαλλοντικές συνθήκες ...) λαμβάνοντας ένα ημερολόγιο της ημικρανίας και προσαρμόστε ανάλογα τον τρόπο ζωής σας.
Προσαρμοσμένη μετάφραση:
Λία Μπάρμπα, Ταμίας Συλλόγου Ασθενών με Ημικρανία & Κεφαλαλγία Ελλάδος, από τα γαλλικά από το άρθρο της Marielle Mayo, επιστημονική δημοσιογράφος, για τον ιστότοπο passeport santè
Ακολουθήστε μας στο FACEBOOK
Αυτής της μορφής οι ημικρανίες, σχετίζονται με τον γυναικείο ορμονικό κύκλο και ενεργοποιούνται συνήθως στο διάστημα μεταξύ δύο ημερών πριν και τρεις ημέρες μετά την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως.
Είναι τυπικές ημικρανίες που παίρνουν τη μορφή των κρίσεων, συνήθως χωρίς τα νευρολογικά συμπτώματα, όπως διαταραχές στην όραση ή την ομιλία - αλλά είναι συχνά πιο σοβαρές από εκείνες που συμβαίνουν σε άλλες χρονικές περιόδους.
Πολλές φορές ανταποκρίνονται λιγότερο στη θεραπεία και ως εκ τούτου η πάσχουσα υποφέρει πολύ περισσότερο.
Η Διεθνής Εταιρεία Κεφαλαλγίας αναγνωρίζει δύο τύπους εμμηνορρυσιακών ημικρανιών:
- Αμιγώς εμμηνορρυσιακή ημικρανία, χωρίς κρίσεις εκτός εμμήνου ρύσεως.
- Ημικρανία που επιδεινώνεται από την έμμηνο ρύση, που περιλαμβάνει επιθέσεις που επιδεινώνονται κατά την περίοδο της εμμήνου ρύσεως.
Οι πονοκέφαλοι οφείλονται σε φλεγμονή των μηνιγγιών και διαστολή των εγκεφαλικών αγγείων που προκαλούνται από ερεθίσματα νεύρων. Η έρευνα έχει καταδείξει την ενεργοποίηση των νεύρων του τριδύμου, τα οποία τροφοδοτούν τις μήνιγγες και τα αγγεία του κρανίου. Υπάρχει επίσης μη φυσιολογική ενεργοποίηση στην περιοχή του υποθαλάμου.
Οι παράγοντες που πυροδοτούν τις κρίσεις είναι γνωστοί. Ανάλογα με το άτομο, μπορεί να είναι για παράδειγμα άγχος και συναισθήματα, έλλειψη ή υπερβολικός ύπνος, τρόφιμα ή καιρικές συνθήκες, έκθεση σε θόρυβο ή φώτα που αναβοσβήνουν.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μιας γυναίκας, οι ορμονικές διακυμάνσεις ρυθμίζουν την εμφάνιση της ημικρανίας και την πορεία της νόσου. Ανάμεσα σε αυτούς που υποφέρουν από την καταμήνια ημικρανία, ένα μεγάλο ποσοστό εμφανίζει ξαφνική πτώση των ενδογενών επιπέδων οιστραδιόλης, η οποία φτάνει στο ελάχιστο επίπεδο της συνήθως την 1η ημέρα της εμμήνου ρύσεως, αλλά μερικές φορές έως και 5 ημέρες πριν, και είναι ένα ισχυρό έναυσμα. Ο ρόλος της προγεστερόνης, μιας άλλης γυναικείας ορμόνης που φθάνει στο χαμηλότερο της επίπεδο στην αρχή της εμμήνου ρύσεως, παραμένει σε έρευνα.
Η σημασία της ορμονικής κατάστασης αποτυπώνεται στα στοιχεία που δείχνουν μια γυναίκα με εμφάνιση αυτής της μορφής της ημικρανίας: 1 στις 3 γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία, πάσχει από καταμήνια ημικρανία.
Σύμφωνα με μελέτες, 20-60% των πασχόντων από ημικρανία έχουν κρίσεις κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Καθαρή καταμήνια ημικρανία είναι όμως αρκετά σπάνια: συλλογική έρευνα των INSERM από το 1998, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μόνο το 5-25% των ασθενών με ημικρανία υποφέρουν κυρίως ή αποκλειστικά από καταμήνια ημικρανία.
Τα συμπτώματα της καταμήνιας ημικρανίας δεν διαφέρουν από εκείνα της κλασικής ημικρανίας χωρίς αύρα: κύματα πόνου στη μια πλευρά του κεφαλιού, που επιδεινώνονται από τη σωματική άσκηση, η οποία μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία και έμετο και υπερευαισθησία στο φως και το θόρυβο.
Θεραπεία:
Αντιμετώπιση της κρίσης
Ακολουθείται το κλασικό πρωτόκολλο αντιμετώπισης μιας κρίσης χωρίς αύρα και πρέπει να ξεκινήσει το συντομότερο δυνατόν. Τα αναλγητικά τύπου παρακεταμόλης δεν είναι αποτελεσματικά και θα πρέπει να προτιμάται ο συνδυασμός ενός μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου (NSAID) και ενός φαρμάκου κατά της ημικρανίας της τάξης των τριπτανών, που επηρεάζει άμεσα τη διαστολή των αγγείων.
Η επιλογή των χαπιών, η δοσολογία και ο τρόπος χορήγησης (ταυτόχρονη ή διαδοχική χρήση ή ένεση στην περίπτωση της ναυτίας και του εμέτου) πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με την απόκριση που παρατηρήθηκε στη θεραπεία.
Αγχολυτικά ή αντιεμετικά μπορούν να προστεθούν εάν είναι απαραίτητο.
Δυστυχώς, η καταμήνια ημικρανία είναι συχνά ανθεκτική σε αυτές τις θεραπείες.
Προφυλακτική θεραπεία
Προορίζεται για να μειώσει τη συχνότητα των κρίσεων και την άμβλυνση των συμπτωμάτων, που βασίζεται σε μια μη ειδική προληπτική θεραπεία με NSAIDs όπως ναπροξένη 500 mg χορηγούμενη δύο φορές ημερησίως και ειδική προληπτική θεραπεία έχει ως στόχο να αποτρέψει την απότομη πτώση των οιστρογόνων.
Στην πράξη, συνήθως είναι μια κρέμα ή ένα έμπλαστρο που απελευθερώνει οιστρογόνα, εφαρμόζεται δύο ημέρες πριν από την περίοδο και για επτά ημέρες.
Αυτή η θεραπεία είναι επίσης πιθανή επιλογή όταν εμφανίζονται επιθέσεις ημικρανίας σε γυναίκες με οιστροπροστατευτική αντισύλληψη κατά τη διάρκεια του διαλείμματος του χαπιού ή των εναλλακτικών του. Στη συνέχεια, είναι επίσης
δυνατόν να επιλέξετε ένα από του στόματος αντισυλληπτικό.
Φυσική θεραπεία
Σε περίπτωση αποτυχίας ή ανεπαρκούς ανεκτικότητας σε θεραπείες φαρμάκων, μπορούν να δοκιμαστούν φυσικές θεραπείες.
Χαλάρωση, ή συμπεριφορικές και γνωστικές θεραπείες για τη διαχείριση του άγχους έχουν δείξει κάποια αποτελεσματικότητα όταν μια ημικρανία προκαλείται από το άγχος, και μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση της, αν αυξήθηκε από το στρες.
Σύμφωνα με τις επαγγελματικές συστάσεις για τη διαχείριση της ημικρανίας που αναπτύχθηκαν μετά από αίτημα της Γαλλικής Εταιρείας Ημικρανίας και Κεφαλαλγίας το 2013, ο βελονισμός δεν έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του.
Η naturopath προσφέρει διαφορετικές θεραπείες κατά της ημικρανίας όπως βάλσαμο, συνιστάται για προληπτικές ιδιότητες ή αιθέριο έλαιο μέντας (1 σταγόνα για μασάζ σε μια κρίση ή αρωματοθεραπεία). Συζητήστε με το γιατρό σας.
Εκτός από τις προφυλακτικές θεραπείες που αναφέρονται παραπάνω, καλό είναι να εντοπίστε όλους τους παράγοντες που αυξάνουν την ένταση των κρίσεων (φαγητό, τον ύπνο και τον τρόπο ζωής, το άγχος, τις περιβαλλοντικές συνθήκες ...) λαμβάνοντας ένα ημερολόγιο της ημικρανίας και προσαρμόστε ανάλογα τον τρόπο ζωής σας.
Προσαρμοσμένη μετάφραση:
Λία Μπάρμπα, Ταμίας Συλλόγου Ασθενών με Ημικρανία & Κεφαλαλγία Ελλάδος, από τα γαλλικά από το άρθρο της Marielle Mayo, επιστημονική δημοσιογράφος, για τον ιστότοπο passeport santè
Ακολουθήστε μας στο FACEBOOK
______________
Αποποίηση ευθύνης:
Οι πληροφορίες που παρέχονται στο ιστολόγιο αυτό προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμοδίου επαγγελματία υγείας.
Αποποίηση ευθύνης:
Οι πληροφορίες που παρέχονται στο ιστολόγιο αυτό προορίζονται για γενική πληροφόρηση και ενημέρωση του κοινού και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν τη συμβουλή ιατρού ή άλλου αρμοδίου επαγγελματία υγείας.
Σχόλια